TRANSAKSİYONEL ANALİZ
Transaksiyonel Analiz (TA), 1950'lerde Eric Berne tarafından geliştirilen bir psikoloji ve psikoterapi teorisidir. Bireylerin ilişkilerini ve genel refahını geliştirmek için davranışlarını ve duygularını anlamalarına yardımcı olmayı amaçlayan bir hümanist psikoloji biçimidir.
TA, bireylerin üç farklı "ego durumuna" sahip olduğu fikrine dayanır: Ebeveyn, Yetişkin ve Çocuk. Bu ego durumları, geçmiş deneyimler ve öğrenilmiş davranışlardan etkilenen farklı düşünme, hissetme ve davranış kalıplarını temsil eder. Ebeveyn ego durumu otorite, kontrol ve yetiştirme ile ilişkilidir, Yetişkin ego durumu rasyonellik ve problem çözme ile ilişkilidir ve Çocuk ego durumu duygusallık ve kendiliğindenlik ile ilişkilidir.
TA terapistleri, bireylerin bu farklı ego durumlarının birbirleriyle nasıl etkileşime girdiğini ve davranışlarını ve duygularını nasıl etkilediğini anlamalarına yardımcı olur. Bireylerin farklı ego durumlarını tanımlamasına ve anlamasına yardımcı olmak için rol oynama, oyunlar ve diyagramlar gibi teknikler kullanırlar. Ayrıca bireylerin daha etkili iletişim kurmayı öğrenmelerine ve ilişkilerini geliştirmelerine yardımcı olurlar.
TA kanıta dayalı bir terapidir ve kaygı, depresyon ve ilişki sorunları gibi çok çeşitli ruh sağlığı durumlarının tedavisinde etkili olduğu bulunmuştur. Bireysel veya grup ayarlarında kullanılabilir ve genellikle birkaç seans içerir, genellikle 10 ila 20 civarındadır.
TA, bir grup içindeki iletişim ve ilişkilerin dinamiklerini anlamaya yardımcı olduğu gibi, Örgütsel Gelişim ve eğitim gibi farklı alanlarda da uygulanabilir, çalışanlar ve yöneticiler arasındaki iletişimi anlamak için de yararlıdır.